Merhaba Hayat (İç monoloji)
Zifiri karanlık asfalt yolların seyyar dişli sokaklarında, umudu kaldırım taşlarına ekerken hayalimiz. Düş ile gerçeği birbirinden ayıramayan ayyaş uykumuz. Hayat mı zor kardeşim; yoksa bizler mi basitiz? Hayat zalim olamaz, kanunu koyan biziz. Onu işleten de. Kendi telimizde inleyen melodiyiz. İyilik tohumları yeşermiyor, topraktan gelen Âdemoğlu'nun bağrında. Bütün her şey bizim istek ve arzularımızın eseri değil mi? İstesek savaşları bitiremez miyiz ki? At gözlüğüyle, artı doksan derece inancımızın açısız ve dar-miyop alanıyla bakarken hayata. Mutluluğun izafi olduğunu Söylesem dedeme, daha entel manada 'rölatif ' sırf bu cümleler Arapça olmadığı için bakmaz yüzüme. Bütün isteklerimiz sarı ışıkta hazır beklerken; hakkımızı çalan vicdanı cerrahi bir operasyonla alınmış Bürokratlar. -Doğru nedir ustam? Uranüs'te bir kışın yirmi bir yıl olduğu mu, ya da Platon'un idealar Dünyası mı? Yalan nerede satılır hocam; herkes bol miktarda kullanır. Teknoloji'yi yaratan b...